Όσοι
αγαπούν
την πεζοπορία μπορούν
να εξερευνήσουν
την πευκόφυτη
ενδοχώρα του Πόρου.
Οι διαδρομές
μέσα στο ανέγγιχτο φυσικό
περιβάλλον,
η
μυρωδιά
του
πεύκου
και
η
θαυμάσια
θέα
στην
ευρύτερη
περιοχή
από
τους λόφους
του
νησιού
θα
τους ανταμείψουν.
Τροιζηνία...
Ο Πόρος και γενικότερα η επαρχία Τροιζηνίας
είναι μία από τις λίγες περιοχές, οι οποίες
έχουν να επιδείξουν έναν τόσο μεγάλο και ποικιλόμορφο
Ατλα ενδιαφερόντων, που θα ήταν άδικο για
τον τόπο μας αλλά και για τους χιλιάδες επισκέπτες
του, Έλληνες και Ξένους, να παραμένει στους
πολλούς άγνωστος και απροσπέλαστος.
Περιβάλλον...
Ο σύγχρονος επισκέπτης αναζητάει κάτι περισσότερο
από την ηλιοθεραπεία ή άλλες τυποποιημένες
μορφές διασκέδασης. Ο σύγχρονος επισκέπτης
πιο ώριμος, πιο καλλιεργημένος, και ευαισθητοποιημένος
σε ζητήματα περιβάλλοντος, ιστορίας και
πολιτισμού εξερευνά και μαθαίνει με κάθε
τρόπο όλα όσα συνθέτουν το πρόσωπο και τη
ψυχή ενός τόπου.
Απόδραση...
Αναζητά μία άλλου τύπου εναλλακτική απόδραση.
Μια περιπατητική εκδρομή σε χώρους ιστορικού,
γεωλογικού και φυσιολατρικού ενδιαφέροντος,
μέσα από μονοπάτια, στην άγνωστη πλευρά
του τόπου μας. Μέχρι και την Δεκαετία του
60 ο δρόμος πήγαινε μέχρι το Μοναστήρι
δεξιά από το Κανάλι και μέχρι το Νεώριο αριστερά.
Διαδρομές...
Οι ντόπιοι και οι τουρίστες πήγαιναν στις
διάφορες τοποθεσίες του Πόρου με τα πόδια
ή με τα άλογα μέσα από πανέμορφα μονοπάτια,
πολλά από τα οποία διατηρούνται μέχρι και
σήμερα.
Για να πάει κανείς στο Ναό του Ποσειδώνα το
μονοπάτι ξεκινούσε από τον Συνοικισμό, περνούσε
από την Παναγία
στη Βρυσούλα, συνέχιζε προς τον Προφήτη
Ηλία, έφθανε στον Άγιο
Στάθη και από εκεί στα Παλάτια που
βρίσκεται ο Ναός του Ποσειδώνα.
Στο Ναό του Ποσειδώνα μπορούσε να πάει κάποιος
και από το Μοναστήρι περνώντας από τον οικισμό «Σαμουήλι».
Από
το Ναό μπορούσε να κατέβει στην Βαγιωνιά,
για μπάνιο μέσα από τη Φούσα ή
να πάει για ψάρεμα στην Σκάρπιζα περνώντας
από το «Κρο», ένα πανέμορφο
κτήμα με τρεχούμενο νερό.
Απέναντι στο Γαλατά οι Τουρίστες ξεκινούσαν
από την Πλάκα με γαϊδουράκια για να επισκεφτούν
το περίφημο Λεμονοδάσος, με
τους νερόμυλους και τον καταρράκτη που το πότιζε διατηρώντας
καταπράσινες τις λεμονιές.
Άλλη
διαδρομή ήταν αυτή που ξεκινούσε από την
χωριό της Τροιζήνας, απέναντι
στο Γαλατά και
περνούσε από την πέτρα του Θησέα για
να καταλήξει στο Διαβολογέφυρο.
